NETLINK – opis standardu

Wprowadzenie

NETLINK powstał w odpowiedzi na zapotrzebowanie Klientów podczas prototypowania średniej wielkości projektów o podwyższonym zapotrzebowaniu na moc obliczeniową, przy jednoczesnym ograniczeniu ilości połączeń i ustandaryzowaniu złącz oraz zachowaniu możliwości rozbudowy o moduły różnego typu. Okablowanie miało być dokonywane za pomocą łatwo dostępnych wtyków i gniazd oraz przewodów. W sytuacji wyjątkowej, konstrukcja miała umożliwiać wykonanie połączeń z użyciem innych łatwo dostępnych przewodów z wtykami, bez potrzeby wykonywania połączeń lutowanych.

Standard NETLINK definiuje wymiary i kształt obwodu drukowanego, położenia otworów montażowych i złącz, sposób przygotowania obwodu do rozdzielenia a także, sygnałów przekazywanych poprzez złącza.

Złącze NETLINK

Każde złącze standardu NETLINK jest wykonane jako dwurzędowe pięciopinowe z rastrem 100 mils(2,54mm). Można tam wlutować 10 pinowe złącza IDC-10 lub zwykłe goldpiny. W standardzie, na płycie znajdują się cztery złącza połączone równolegle – po dwa na każdej połówce. Każda połówka stanowi samodzielny obwód chyba, że dane rozwiązanie zajmuje całą powierzchnię i nie jest przewidziana możliwość separacji połówek. Połączenie pomiędzy środkowymi złączami winno być wykonane w taki sposób aby dało się bezpiecznie rozdzielić płytki. Bez rozdzielania, płytki mają utrzymywać komunikację bez potrzeby stosowania połączenia przewodami. Pomiędzy płytkami znajdują się otwory ułatwiające rozdzielenie płytek.